تکلیف نامعلوم ما

مجری شبکه من و تو با لحنی سرشار از رضایت به دوربین نگاه میکند و از خوبی های بسیار زیاد ایران در زمان شاه صحبت میکند ؛ اینکه ایران ناوگان هوایی بسیار مجهزی داشته، سطح آموزش بسیار با کیفیت بوده، مردم در انتخاب نوع پوشش آزادی داشتند و ... . این صحبتها با استناد به روزنامه های آن دوران و مجلات و عکسهایی است که به یادگار مانده اند ؛ در این شرایط بسیار محتمل است که مخاطب برنامه دلش برای آن دوران تنگ شود.

در یک برنامه دیگر موجودی میمون مانند، می آید و با لحنی تمسخر آمیز از چین و یا روسیه کمونیستی میگوید با این توجیه که سطح رفاه زندگی مردم در این کشورها مناسب نیست .

مگر چین و روسیه دارای ناوگان هوایی مجهز نیستند ، مگر صنعتشان در حال رقابت با دنیا نیست ، مگر علم و تکنولوژی ایشان پیشرفت چشمگیر نداشته و مگر مردم اینها در انتخاب نوع پوشش آزاد نیستند ، در کنسرتهای عمومی نمیرقصند ، روابط زن و مردشان آزاد نیست .

و مگر در همان دوران پهلوی بسیاری از کودکان از کمبود بهداشت نمی مردند . بسیاری از خانواده ها از امکانات ساده زندگی روز دنیا محروم نبودند و مگر سطح رفاه زندگی مردم ایران با رفاه زندگی اروپایی و آمریکایی برابری میکرد .

اصلا قصد دفاع از جمهوری اسلامی و یا لگدکوب کردن پهلوی را ندارم . فقط بنظرم رسانه ها در تمام نقاط دنیا حرفها را طوری که خودشان می پسندند ، انتقال می دهند و این وظیفه مخاطب است که این حرفها را با فکر بپذیرد.