سعید توســــــــــــــــی اااااه

سه شنبه, ۱۱ آبان ۱۳۹۵، ۰۷:۳۵ ق.ظ

فرد مزبور مرتکب عمل مذبورتر شده ، به طرز نا بخردانه ای از وی شکایت شده و طبق حکم شرع برای وی حکم صادر شده است . حالا چرا اینقدر قال مقال راه انداخته اند و بوی تعفن قضیه را می پراکنند، نمی دانم هدفشان چیست!؟

این حکم کاملا شرعی است؛ این که جرائم چنینی را باید 4 شاهد عادل دیده و شهادت دهند . بنظرم تقریبا محال است که یک انسان خلافکار آن هم خلاف از این نوع آن هم با عنوان و برند و منسب پرآوازه ، برود و در جایی که محل عبور همزمان حداقل 4 مرد ِ عادل ِ عاقل ِ بالغ باشد ، مرتکب خطا شود . حالت خاص تر جریان این است که شخص کذا در حضور حداقل 4 شخص و آگاهانه مرتکب چنین عملی میشود که اجتماع این عمل را (نعوذبالله ) او...ر..جی می نامد که این کاره بازها هم عادل نیستند و بنابراین شهادتشان فاقد اعتبار است . خدا هم دقیقا این را میدانسته و با آگاهی کامل از این موضوع چنین حکمی را برای چنین خطاهایی قرار داده است .

بنظرم پیام خداوند در مورد پرونده های چنینی از این قرار است : ای کسانی که ایمان آورده اید هر گاه تعرضی در حق نوامیس مونث یا مذکرتان رخ داد دو راه دارید :

1 ــ چشمتان راببندید و خودتان را به نفهمی بزنید که انگار نه انگار اتفاقی رخ داده است و تا روز جزا ــ که حتی برای عده ای از هوشمندان و غیر هوشمندان لنگ در هواست ــ شکیبایی پیشه کنید باشد تا خودمان با مارهای آناکارنا برایش جبران مینمایم.

و اگر نمی توانید شکیبا باشید

2 ــ دست کم سکوت پیشه کنید و آرام و بی صدا بروید و خودتان از شخص مزبور انتقام بگیرید. اما خواهشن چوب در کثافت کاری ندوانید و هم نزنید تا بوی گندش عالم را برندارد .

باشد تا رستگار شوید .

۹۵/۰۸/۱۱

سنگـــ ـــول

۱۶ آبان ۹۵ ، ۱۹:۵۲

ناشناس

این حکمی که شما فرمودید باید چهار شاهد عادل گواهی دهند برای عمل زنای مرضی الطرفین است نه تجاوز های زوری و یکطرفه که در این موارد هیچ شهادتی از هیچیک از طرفین پذیرفته نیست و تنها حکم پزشکی قانونی کار را یکسره می کند. در ثانی شما که فرق مذموم را با مزبور نمیدانید و ایضا مزبور را با ذال می نویسید هیچ تکلیفی ندارید که درباره آنچه خارج از ظرف ادراک شماست افاضه نمایید و بر شما فرض است که این کار را به اهلش بسپارید چرا که خود حضرتش فرمود: لا یکلف الله نفسا الا وسعها یا علی

۲۱ آبان ۹۵ ، ۱۲:۲۸

ویار تکلم

صنایع ادبی خود به دو بخش صنایع لفظی و صنایع معنایی تقسیم می شوند که اگر به کتبی در این باره مراجعه کنید خواهید دید که غلط املایی ذیل هیچکدام از این دو دسته تقسیم نشده است. چرا که غلط املایی همانگونه که از نامش پیداست غلط است و غلط را باید اصلاح کرد. وانگهی آن غلطی طنز است که به موجب آن ذهن خواننده به سمت مسئله دیگر سوق داده شود ولی مزبور را با ذال نوشتن ذهن خواننده را جز به سمت ناآگاهی شما از شکل درست کلمه به هیچ سمت دیگر نمیبرد که البته این هم در نوع خود خنده آور است. ودر کل پسندیده نیست که ادب فارسی را که در راه اعتلای آن رودکی ها و سعدی ها و خاقانی ها کوشیده اند به خاطر توجیه یک غلط وبلاگی زیر سوال برد و ادعا کرد که غلط املایی هم از صنایع ادبی است که اگر اینگونه بود آن دوستی که هیچگاه نمره املایش دو رقمی نشد را باید دکترای ادبیات فارسی میدادند. بهتر نبود به جای پافشاری روی اشتباهتان و منسوب کردن آن به زمین و زمان یک کلام آن را اصلاح می کردید؟؟

۲۵ آبان ۹۵ ، ۱۰:۳۳

خمار مستی

مدتهاست با یه پدیده ای مواجه شدیم تو دنیای مجاز که میشه بش «خویشتن عالم پنداری» گفت...

در صورتی که این خویش عالم پندارها مثل اون افرادی هستن که رفتن تو اتاق تاریک تا فیل رو بشناسن ولی هرکس اندازه درک و تجربه ی خودش فهمید!!

اون وقت میشه حکایت رو تلفیق کرد با چار هندو که در یکی مسجد شدند!!! عیب دیگرانو میگن ولی عیب خودشونا نمیبینن!!!

یعنی این همه نادانی مدرن که در پس آگاه نمایی مجازی پنهانش میکنن متعفن و حال به هم زنه

ومتاسفانه عده ای تو وبلاگ من هم اینطور رفتار میکنن و مدام میگن اگه اینو مینوشتی درست تر بود و فلان را نوشتی اشتباه کردی!!! آقا جان اگه درک شما اینقدر نیست دلیل نمیشه که مطلب نوشته شده اشتباهی توش باشه اه...

کمی شنگول کمی منگول

کمی شنگول کمی منگول